Key/key pair کلید/جفت کلید :
بیت کوین برپایه یک رمزگذاری قوی ساخته شده و تعدادی از اصطلاحات، مربوط به مفاهیم پایه در رمزگذاری هستش که برای همین مجبورم مطرحشون کنم، مثل کلیدها.در رمزگذاری، اطلاعاتی هست که فرمت خواندنش آسونه و از مقداری اطلاعات مخفی که کلید نامیده میشه استفاده میشه تا اونو رمزگذاری کنه. فقط در صورتی که یک نسخه مشابه از همون کلیدی که کار رمزگذاری رو انجام داده داشته باشین، این رمزگذاری قابل بازشدنه. روشهای دیگر رمزگذاری وجود داره که از ۲ کلید استفاده می کنه، یکی خصوصی و یکی عمومی. کلید خصوصی مخفی نگه داشته میشه و کلید عمومی رو میتونین به هر کسی بدین. اگر میخواین پیغامی برام بفرستین، میتونین با کلید عمومی من رمزگذاری کنین، اما فقط کلید خصوصی میتونه این پیغامو کشف رمز کنه. به این ۲ تا کلید جفت کلید میگن.
Signing علامت گذاری:
بیت کوین از یک روش رمزگذاری به نام علامت گداری استفاده زیادی میکنه که به نوعی شبیه روش رمزگذاریه که در بالا توضیح دادم، اما در واقع پیغام رو تغییر نمیده. بجاش یک سری عملیات ریاضی با پیغام و کلید خصوصیه شما انجام میده که در نتیجه مجموعه کوچکی اطلاعات میده که میتونین به آخر پیغامتون اضافه کنین. هر کس دیگه ای میتونه از کلید عمومی شما برای صحت اینکه پیغام با استفاده از اون داده ها و کلید خصوصیه شما ایجاد شده استفاده کنه که هر دو تایید میکنه که شما کلید درستی رو دارین و اینکه پیغام در انتقال تغییر نکرده یا خراب نشده.
Block/Block chain
این یک مفهوم مرکزی در بیت کوینه که زیادم سخت نیست
وقتی شما پولی رو در یک بانک عادی سپرده گذاری میکنین، اونها اطلاعاتی رو در مورد سپرده شما و حساب شما در یک پایگاه داده بزرگ ذخیره میکنن. بیت کوین هم همین کارو میکنه، اما بر خلاف یک بانک عادی، ما نمیتونیم به یک قدرت مرکزی که پایگاه داده رو برای ما مدیریت و ذخیره کنه، اعتماد کنیم که مشکلی نداشته باشه. بیت کوین این مشکلات رو با تقسیم کردن پایگاه داده به مجموعه های کوچکی که بلاکها نامیده میشه حل میکنه. هر بلاک یه جور برچسبه (Label) که اونو به بلاک قبلی پیوند میده بترتیبی که هر کسی میتونه تمام پایگاه داده رو که از این قسمتهای مجزا تشکیل شده اسمبل کنه و هر کسی که از بیت کوین استفاده میکنه، یک نسخه از کل پایگاه داده رو (که زنجیره بلاک نامیده میشه) ذخیره میکنه و این مجموعه های بسیار کوچک رو بین هم رد و بدل میکنن.
حالا که تا اینجا رو فهمیدیم کارو جلوتر میبریم. بیت کوین تلاشی برای ایجاد یک ارز جدید در دوران دیجیتال است.
اگه بخواهیم خیلی صادق باشیم باید بگیم روش انجام تراکنشها به صورت آنلاین نسبتا قدیمی و خیلی نا امنه. ورای تراکنشها، بحثهایی هم در مورد نوع پولی که استفاده میشه وجود داره، اغلب قدرتهایی وجود دارن که از اونجایی که کنترل ارز رو در دست دارن، میتونن همه جوره مشکلات اقتصادیه جدی درست کنن و همیشه هم کارشون قابل پیش بینی نیست.
خلاصه، بعضی مشکلات جدی برای پول ما و روشهایی که برای خرج اونها استفاده می کنیم وجود داره و شاید تا کنون بیت کوین موفق ترین تلاش برای حل این مشکلات باشه.بیت کوین بر پایه یک سیستم رمزگذاری قویست، از نوعی که ماموران دولتی برای دور نگه داشتن اسرار از دست دولتهای دیگر استفاده می کنند، پس به جای تلاش برای افزایش امنیت یک ارز ذاتا غیر ایمن، ما باید از اول قوی عمل کنیم.
طراحی بیت کوین بر اساس سیستم غیر متمرکز است، بدین معنی که هیچ قدرت مرکزی، بیت کوین را کنترل نمیکنه. بیت کوینهای جدید با یک الگوریتم ریاضی منتشر شده که در اختیار همه قرار گرفته است و تغییر اون به طرز باورنکردنی اگر نگیم غیر ممکن، ولی مشکله، بنابر این همه دقیقا میدونن امروز چند تا بیت کوین وجود داره و فردا دقیقا چند تا خواهد بود.
کوینهای جدید برای افرادی که وقت کامپیوتراشونو صرف کمک به ایمنی پایگاه داده های تراکنشها میکنن منتشر میشه.به این روش عموما ماینینگ میگن که قبلا در موردش نوشتم.
جنبه غیر متمرکز بیت کوین به مهمی رمز گذاری اونه. هر کسی یک نسخه از پایگاه داده تراکنش ها داره، هر کسی درستی تراکنشها رو میتونه تحقیق کنه و هر کسی یک نسخه از تمام قوانینو میتونه داشته باشه. این به این معنیه که ما به بانک نیاز نداریم برای اینکه هممون بانک هستیم. ما نه به هیچ شرکتی که ممکنه ورشکست بشه متکی هستیم، نه به هیچ حزب و دولتی که ممکنه بالا و پایین بشه. مادامیکه یک اینترنت در حال کار و دو یا چند نفری که یک نسخه از نرم افزار بیت کوین رو اداره میکنن وجود داشته باشه، بیت کوین هنوز باقی خواهد موند. تعطیلیه اون خیلی سخته.از اونجاییکه همه ما بانک هستیم، پس هیچ قدرت مرکزی نمیتونه تصمیم بگیره که کی با کی معامله بکنه. مدتی قبل ویزا و مستر کارتو به خاطر بیارین که (…) اونو به پول نژادپرستانه تبدیل کرد. برای بیت کوین نمیتونه این اتفاق بیفته.طبیعت غیر متمرکز بیت کوینه که باعث میشه تعطیل کردن عمدی اون اگر غیر ممکن نباشه، خیلی سخت باشه. قبلا ارزهای اینترنتی دیگه هم وجود داشته اما بخاطر عیوب ذاتیشون ور افتادن.تمام ارزهای اینترنتی قبلی توسط افرادی اداره میشدن و دولت هر وقت می خواست میتونست در خونشونو بشکنه و داراییشونو توقیف کنه. خوبیه بیت کوین اینه که دری نداره که بشکننش، اما هنوز در معرض آسیب هست.
در ابتدا می گفتم بیت کوین هم بی نام و گم نام (Anonymous)- بعد افرادی تو اینترنت خوششون نیومد و ما رو مجبور کردن از کلمه اسم مستعار استفاده کنیم. بی نام به این معنیه که هیچ پیوندی با هیچ هویتی به هیچ شکلی نداره که عملا حقیقت نداره، ولی اسم مستعار به این معنیه که به شکلی از اشکال هویت پیوند داره، اما نه لزوما هویتی که به عنوان هویت شما قابل تشخیص باشه. بزارین توضیح بدم: هر حساب-اکانت بیت کوین در واقع یک زوج کلیده. ما یک قالب بندی روی کلید عمومی اعمال میکنیم و بهش میگیم یک آدرس. این آدرسو فکر کنین مثل شماره حساب بانکیه، میتونین این آدرسو به یکی بدین و اونا براتون پول بفرستن. وقتی پولی به اون آدرس دریافت کنین، میتونین از کلید خصوصی مربوطه برای خرج کردن اون پول استفاده کنین. همه اینها پشت صحنه اتفاق میوفته، و کیف پول ( کلاینت) بیت کوین تمام مراحل رو اداره میکنه. اگرچه مطلب مهم اینه که اگر من عملا یک فیش با آدرس خودم به شما بدم، شما حالا میدونی که من اینکارو کردم و میتونین آدرس و تمام موجودیه اونو کنترل کنین. اگر من معامله ای به عنوان یک آدم بی نام با شما بکنم و آدرسمو به طریقی که هویت واقعی منو آشکار نکنه برای شما بفرستم، هیچ روشی که بتونین آدرسم رو با هویت من ربط بدین وجود نداره. این مهمه، چون از اونجاییکه هر کسی یک نسخه از پایگاه داده کل تراکنش رو در اختیار داره، اینکه به تمام تراکنشی که توسط یک ادرس خاصی انجام شده مراجعه کنیم کار جالبی نیست. این به نظر میاد از بابت پنهان سازی باشه، اما به خاطر داشته باشین غیر از اینکه برین همه جا در اینترنت جار بزنین های، همه توجه کنن، من فلانی هستم و اینم آدرس بیت کوین منه اساسا فهمیدن اینکه یک آدرس متعلق به کیه وجود نداره. اما اگر بدانید برای چه کسی است، میتوانید آن را پیگیری نمایید و کاملا موجودی و تراکنش های آن برای همه در دسترس است.
حالا اینو با این حقیقت ترکیب کنین که اگه فکر میکنین بتونین هر شماره آدرسهای جدید رو در هر زمانی که دلتون خواست ایجاد کنین و بیت کوین هم بتونه بازم به اون اندازه ای که میخواین، ایمن بمونه یک چیز دور از ذهنه. آینده ای رو تصور کنین که غیر انتفاعی ها ( که نیاز به معرض عموم گذاشتن گزارشات مالیشون هست) مجبور نباشن کار خاصی رو برای انتشار حساب و کتابشون انجام بدن تا داده های مالیشون بطور کاملا شفاف و در هر لحظه قابل دیدن و بررسی باشه- در حین اینکه میلیونها نفر که تقریبا در گمنامی هستن دقیقا از همون سیستم استفاده میکنن و در ضمن اینکه نقل و انتقال بیت کوینها رو می بینن اما هیچ راهی هم برای اینکه بفهمن کی کدوم کلید رو داره نباشه.
جنبه مهم دیگر بیت کوین اینه که عمدا طوری طراحی شده که مثل پول نقد باشه. راههای زیادی وجود داره که بیت کوین رو خیلی بیشتر از اینکه شبیه یک پرداخت الکترونیکیش بکنن، شبیه پول کاغذی بکنن، اما من می خوام روی ۲ تا از مهمتریناش تمرکز کنم: کنار زدن افراد واسط و تراکنشهای برگشت ناپذیر.
تا حالا توجه کردین روز به روز برای خریدهای با پول نقد، تخفیفهای بیشتری قایل میشن؟ برای این کار دو دلیل کاملا معتبر وجود داره که بیت کوین هر دوشو حل کرده. اول اینکه در هر تراکنشی با کارت اعتباری، یک مشت واسطه وجود داره. فرض کنیم شما یک آبنبات با ۱ دلار میخرین، پولو به فروشنده میدین و تموم میشه ، معامله بین شما و فروشنده انجام شد. شما یک آبنبات گرفتین، فروشنده پولو گرفته و چون هیچ کس دیگه ای این وسط نیست فروشنده همه پول نصیبش شده. حالا اگر کارتتونو بکشین، فروشنده نیاز به کمک بانک شما، بانک خودش، خدمات یک شرکت تجاری که به تمام زبانهای مختلف تمام بانکها صحبت کنه و غیر مستقیم شرکتی که آرمش روی کارت اعتباری شما هست ( ویزا، مستر کارت و غیره) داره. هر کدوم از اینها از این تراکنشها سود میبرن. ساختار نرخ خدمات پیچیده و بسیار متنوع است، اما میتونین حدس بزنین که کشیدن کارت شما برای فروشنده بطور متوسط ۱۵ سنت به علاوه ۳% مبلغ این معامله هزینه داره. یک آبنبات ۱ دلاری شما، برای فروشنده ۱۸ سنت هزینه داره یا در واقع ۱۸% قیمت آبنبات.
در حین اینکه بیت کوین هم هزینه داره ولی فقط برای تراکنشهای خیلی پیچیده، مثلا بخواین یک پرداخت ترکیبی رو از ۳۰ حساب مختلف انجام بدین که همیشه هزینه ثابت و خیلی کمی داره. تقریبا تراکنشها مشمول هیچ هزینهای نیستند.
دومین روش مهمی که بیت کوین رو شبیه پول نقدی میکنه اینه که ترکنشهای بیت کوین برگشت پذیر هستند. برگردین به مثال آبنبات. تصور کنین نقدی پرداخت کردین. یک دلار به فروشنده دادین، با آبنباتتون میاین بیرون اما… اوه خدای من، این آبنبات کهنه و خیلی بد مزس. اینکه پولتون برگرده یا نه بستگی به فروشنده داره. اگر کاغذ خالی رو برگردونین فروشنده میتونه بگه: خوب، نمی تونسته اونقدرها هم بد بوده باشه، اگر هم چیز بدی در ظاهر آبنبات باشه میتونه بازم اونو گردن خودتون بندازه. این روشیه که سالهاست برای مرجوعی ها انجام میشه.
اما مراحل کارت اعتباری روشی رو ابداع کرده که فروشنده رو اذیت میکنه: جدال بر سر هزینه ها. اگر پول آبنبات رو با کارت اعتباری داده باشین، اول اینکه ۱۸% برای فروشنده هزینه داشته، بعد هم میتونین به بانکتون زنگ بزنین و سر نپرداختن این پول بحث کنین که خیلی وقتها هم نتیجه مثبته.حالا چی شده؟ فروشنده ۱ دلار رو نگرفته ، ۱۸ سنت براش هزینه داشته و ۵۰ سنتی که آبنباتو خریده بهش برنمیگرده و اغلب، هزینه هایی رو هم فروشنده برای این برگشت متحمل میشه ، حتی بدون اونها هم فروشنده ۱/۱۶۸ دلار از یک فروش ۱ دلاری که توش ۳۲ سنت سود داشته از دست داده. حالا اینو با مثلا خرید یک تلوزیون مقایسه کنین. آیا شکی دارین که فروشنده پول نقد رو ترجیح نده.
اما مشکلات فروشنده چه ربطی به شما داره؟ ربطش اینه که اگر فروشنده ها ۳% هزینه دارن، باید اونو از یک جایی جبران کنن، و این بدان معنیه که کل جنساشونو ۳% گرانتر میکنن. حالا من و شما برای جبران تراکنشهای معکوس ۳% بیشتر پرداخت می کنیم. بدتر از اون اینه که شرکتهای دیگه به تجربه آبنبات برگشتی نگاه میکنن و بطور انحصاری برای آمادگی تراکنشهای معکوس که هنوز پیش نیومده، قیمتها رو ۳% بالا میبرن.(blog.btctalk)
خرید و فروش بیت کوین و دوژکوین و سایر ارزها به همراه آموزش ثبت نام .برای ورود کلیک کنید.
بیت کوین واقعا چیست؟ چه کسی آن را اختراع کرد؟
بیت کوین (Bitcoin) نوعی واحد پول دیجیتال و در واقع واحد پول رایج در شبکه است. اما واقعاً بیت کوین چیست و از کجا آمده است؟ این پدیده اولین باراوایل فوریه سال ۲۰۰۹، در پی مقاله ای که توسط برنامه نویس ژاپنی به نام ساتوشی ناکاموتو (Satoshi Nakamoto) منتشر، و به دنیا معرفی شد. این برنامه نویس مرموز که تا کنون هیچ گونه اطلاعات شخصی از خود در دسترس قرار نداده در وبسایت (P2P Foundation) برای اولین بار از پول دیجیتال حرف زد و نوشت:
«من یک سیستم پرداخت الکتریکی متنباز (Open Source) ایجاد کردهام که بیت کوین نامیده میشود، با سیستم کنترلکنندهی غیرمتمرکز، بدون سرور مرکزی یا تکیه بر نهادهای اعتباری.»
ناکاموتو واحد پولی خلق کرد و آن را بیت کوین نامید که ترکیبی از کلمات بیت به معنای واحد اطلاعات کامپیوتری و کوین که به معنی سکه است. البته پول اختراع شده توسط او هیچ شباهتی به سکه یا اسکناس نداشت، هیچ اثری از کاغذ، مس، نقره یا طلا در ساخت این پول عجیب نبود، فقط ۳۱ هزار خط برنامه و یک اعلامیه اینترنتی. ناکاموتو ادعا کرده بود که مردی ۳۶ ساله اهل کشور ژاپن است و اعلام کرده بود که بیش از یک سال وقت صرف نرم افزاری به نام بیت کوین کرده و انگیزه خود از این کار را خشم زیاد از وضعیت فاجعه بار اقتصادی برشمرد. وی افزود که می خواسته واحد پولی اختراع کند که تحت تاثیر سیاست های غیر قابل پیش بینی مالی، دزدی های بانکداران و سیاست نباشد.
بیت کوین چگونه تولید می شود؟
اختراع ناکاموتو به طور نرم افزاری کنترل می شود و در طول ۲۰ سال آینده، ۲۱ میلیون بیت کوین تولید خواهد کرد، به این صورت که هر ده دقیقه یک بار سکه ها از طریق مکانیزمی شبیه به لاتاری به بازار عرضه می شوند. کسانی که به دنبال این سکه ها هستند، بارها و بارها در این لاتاری شرکت می کنند و سریع ترین کامپیوتر بیشترین پول را خواهد برد و سایرین هم به نسبت سرعت خود سهمی خواهند داشت. فرآیند تولید و توزیع بیت کوین به (Bitcoin Mining) معروف است و از نرم افزاری به اسم (Bitcoin Miner) جهت شرکت در این شبه لاتاری استفاده می شود. برای شروع شرکت در این فرآیند ابتدا باید یک کیف پول (Bitcoin Wallet) برای بیت کوین های خود داشته باشید زیرا این واحد پولی مجازی است و شما به جایی برای نگه داری آن نیاز دارید. می توانید با مراجعه به سایت Bitcoin برای سیستم عامل خود برنامه های بیت کوین را دانلود کنید. شما ابتدا باید شماره حساب داشته باشید و این برنامه به شما شماره حساب یا (Bitcoin Address) را می دهد. البته دقت کنید که تمام دارایی شما در کیف پول شماست پس مراقب باشید. شماره حساب بیت کوین همواره با عدد ۱ شروع می شود برای مثال: ۱GEEi5CfZitZ6XFmnwXt3jeArkRYd7QsPv
حساب بیت کوین:
در ابتدا این توضیح را بدهم که شما میتوانید برای نگهداری بیت کوین خود راههای مختلفی است
- استفاده از کیف پول های آنلاین(نرم افزارهای تحت وب)در مواردی که شما مقدار کمی دوژ کوین و یا بیت کوین دارید ، بهترین گزینه برای راحتی در تبادل های خود ، استفاده از کیف پول های آنلاین است و این کیف پول ها بسیار امن هستند (از نظر امنیت و نه اعتبار سایت ) و در گذشته چون ممکن بود که افراد و سارقان این کیف پول ها و سایتها را هک کنند ، برای مقدارهای بسیار بالا ، گزینه خوبی نیستند و شما باید به این کیف پول ها و سایت ها اعتماد کنید . ولی در زمان حال به دلیل پایین آمدن احتمال هک به حدی که حتی میتوان گفت به صفر رسیده است ، گزینه های خوبی برای دریافت ها و پرداخت ها میتوانند باشند (در هر حال برای مقادیر بسیار بالای بیت کوین و دوژ کوین بهتر است که از کیف پول های سخصی استفاده کنید)
- کیف پول های سخت افزاری که امروز در ایران هم میتوان تهیه کرد (بهترین و راحت ترین و نیز امن است)
- کیف پول های شخصی یا نرم افزار های مخصوص این(کلاینت ها) کار که شما باید آنها را در سیستم خود دانلود کنید و سپس از آنها استفاده کنید. این کیف نرم افزار ها خود به دو گروه تقسیم میشوند.
- نرم افزار های مخصوص موبایل(bitcoin wallet)
- نرم افزارهای مخصوص سیستم عامل کامپیوتر ها (ویندوز و ...)
نرم افزار های مخصوص کامپیوتر نیز ، مدل های متفاوتی دارند که تفاوت آنها در مقدار فضا و زمان دانلود آنها و در امنیت آنها و نیز در مقدار کامزدی که میگیرند (این مقدار بسیار ناچیز است) میباشد.
- در میان این نرم افزار ها ، مولتی بیت برای بیت کوین، بسیار سبک میباشند و شما تقریبا بعد از اینکه این نرم افزار ها را دانلود کردید(در عرض چند دقیقه آماده میشود و خیلی سریع خود را به روز میکند)، قابل استفاده میباشند و مزیت این نرم افزارها این است که زبان فارسی را نیز پشتیبانی میکنند.(MultiBit برای بیت کوین)( multidoge برای دوژ کوین)
- کلاینت های دیگری نیز برای سیستم عامل ویندوز و ... وجود دارند که این نرم افزارها بسیار سنگین هستند و شما بعد از دانلود این کلاینت ها، باید تمام بلاک های موجود تا آن لحظه را دانلود کنند(دانلود این بلاک های برای این است که برنامه کیف پول بداند که تا این لحظه از چه آدرسهایی استفاده شده است)( Bitcoin Core) کلاینت اصلی بیت کوین است و بالاترین سطح امنیت را دارا میباشد و حریم شخصی و پایداری را نیز ارائه میدهد و به تعبیری ستون فقرات شبکه را میسازد. دانلود از معایت این نرم افزار این است که بلاک های آن حتی ممکن است بیش از یک روز طول بکشد. و برای دوژ کوین نیز چنین کلاینتی وجود دارد(dogecoin Core)
حال این سوال پیش می آید که عمل (mining) چیست و نقش آن در فرآیند ایجاد بیت کوین ها چیست؟ در واقع هر بیت کوین به جای این که توسط بانک مرکزی ایجاد شود، توسط عده ای معدن چی (miner ) ایجاد می شود که در یک شبکه غیر متمرکز بر سر یافتن جواب یک مساله یا در حقیقت یک (Hash) پیچیده با هم رقابت می کنند. اولین کسی که بتواند هر مساله را حل کند، مالک آن مساله و حل آن، که یک بیت کوین است می شود. حل هر مساله و اعلام عمومی آن، به معنای اعلام عمومی شروع مساله بعد است و کامپیوترهایی که حل مساله را دریافت کرده اند می توانند شروع به حل مساله بعدی بر سر تصاحب بیت کوین جدید کنند. بیت کوین به گونه ای طراحی شده است که مشکل چاپ بی پشتوانه پول توسط دولت ها را حل کند. پیچیدگی مسائل به صورتی تغییر می کند که میزان بیت کوین ها به طور مداوم به گونه ای کاهش یابد که هر چهار سال یک بار میزان بیت کوین های جدید نصف شود، بدین صورت تعداد بیت کوین ها تا سال ۲۱۴۰ در مرز ۲۱ میلیون ثابت خواهد شد.(علت اصلی بالا رفتن این ارز یکی به همین دلیل میباشد و دیگری رواج یافتن آن و به رسمیت شناختن دولتهایی چون کانادا و انگلیس و آمریکا و حتی در کشورهای کانادا و امارات برای آن اولین خودپردازها را ایجاد کرده اند و این به این معنی است که وارد شبکه بانکی آنها شده است.
اختراع عجیب ناکاموتو توجه زیادی را به خود جلب کرد طوری که بسیاری از مردم در این لاتاری شرکت کردند و صرافی های آنلاین بسیاری به وجود آمد تا مردم بتوانند بیت کوین ها را با پول های رسمی مثل دلار و یورو تعویض کنند. هر کسی قادر به خرید بیت کوین است. قیمت بیت کوین در ابتدا کمتر از یک پنی بود، اما کم کم با پذیرش آن در پایان سال ۲۰۱۰ افزایش قابل توجهی پیدا کرد و در ژانویه سال ۲۰۱۱ هر بیت کوین ارزشی بیش از ۲۹ دلار داشت. البته این روند ادامه پیدا نکرد و در سپتامبر همان سال به ۵ دلار سقوط کرد. با این وجود هم چنان حدود ۷ میلیون بیت کوین در گردش بود که با این حساب ساتوشی ناکاموتو ۳۵ میلیون دلار دارایی تولید کرده بود. در نمودار زیر نوسانات قیمت بیت کوین را از دسامبر سال ۲۰۱۲ تا نوامبر ۲۰۱۳ مشاهده می کنید: